#خبرnدر پی حمله طالبان به چند ولسوالی #ولایت_دایکندی ۲۵ تن از نیروهای ارتش کشته و زخمی شده اند.nاین حمله تهاجمی طالبان روز گذشته (جمعه ۱۱ اسد) بالای ولسوالیهای #کجران و #پاتو دایکندی ۱۰ تن از نیروهای امنیتی شهید و ۱۵ دیگر زخمی شدند.nشیرجان محمدی ولسوال کجران #دایکندی میگوید: گروه طالبان ساعت ۱۲بامداد حملات تهاجمی شان را بالای پوستههای امنیتی واقع بازار مشترک ولسوالی کجران آغاز نمودند که در نتیجه، ۳تن از نیروهای امنیتی زخمی شدند و به گروه طالبان نیز تلفات سنگین وارد گردیده که دو تن از قوماندانان این گروه بنامهای فاروق و ناصر کشته شده اند.nوی گفت: این درگیری تا ساعت ۳ صبح ادامه یافت. nدر یک رویداد دیگر، در اثر حملات تهاجمی گروه طالبان حوالی ۱۲ بامداد بالای ولسوالی پاتو دایکندی دو پاسگاه نیروهای امنیتی واقع بند مزار سقوط و۱۰تن از نیروهای امنیتی شهید و ۱۲ تن دیگر زخمی شدند. nاز سوی دیگر، مسئولان در شفاخانه ولایتی از آورده شدن۱۲ زخمی از نیروهای امنیتی از ولسوالی پاتو به این شفاخانه خبر میدهند. آنان میگویند، ۵ تن از این زخمیان سروپا تداوی و مرخص شدند و ۷ تن شان داخل بستر میباشد. داکخران شفاخانه وضعیت ۳ تن شان را وخیم گفته است.nدر همین حال، طاهری اعتمادی ولسوال پاتو دایکندی میگوید: هم اکنون درگیری میان نیروهای امینتی و گروه طالبان در قریههای استیجیک و کوتل برمنی ولسوالی پاتو جریان دارد. nبا این حال، نیروهای امنیتی در خط نبرد از کمبود سلاح و مهمات سبک وسنگین، اندک بودن شمارشان، عدم حمایت هوایی بموقع شکایت و نرسیدن آب وغذا شکایت دارند، آنان می گویند، اگر دولت مرکزی اقدام فوری نکند، ولسوالیهای پاتو و کجران سقوط خواهند کرد.n قابل ذکر است، بیشتر از یک ماه میشود، گروه طالبان حملات تهاجمی شان بالای ولسوالیهای کجران و پاتو به طور دوامدار انجام میدهند که در نتیجه این حملات، بیشتر از ۱۰۰ تن از نیروهای امنیتی شهید و زخمی شدند که درکنار آن، صد نفر تن از جبهات جنگ فرار نمودند. اما دولت مرکزی تا اکنون کمترین توجهی را جهت بهبود وضعیت نداشته است که این نا امنیها و کم توجهی دولت مرکزی نگرانیهای شدید مردم را بر انگیخته اند. شبکه جامعه مدنی دایکندی یک از هفته بدینسو، خیمه تحصن را به منظور کم توجهی دولت مرکزی در قبال وضعیت امنیتی دایکندی برپا نمودند که تا اکنون ادامه دارد. nفعالان مدنی دایکندی میگویند، تا زمانی عملیات تصفیوی در کجران و پاتوآغاز نشود، نیروهای دفاعی بیشتری جهت سرکوب گروه طالبان به ساحه اعزام نگردد و امنیت شهروندان تامین و مردم به آرامش نسبی نرسند، این خیمه برپا خواهد بود.
About :
Contact:
Opening Hours :
Other Information
Categories:
Political OrganizationFeatured Articles:
زندگی نامه نجیبه بهارnوی در سال ۱۳۹۶ به شهادت رسیدnnنجیبه بهار (حسینی)، در 23 سنبله سال 1368 در قریه زردنی ولسوالی شهرستان ولایت دایکندی متولد شده است. نجیبه در سال 1386 هجری خورشیدی با اوسط 98 درصد نمره از لیسه نسوان غاف به عنوان نمره اول از صنف دوازدهم فارغ گردید. نجیبه در دوره لیسه، مدت دو سال را به عنوان معلم در مکتب نسوان غاف نیز ایفای وظیفه کرده است. توانایی و شایسته گی او هنوز زبان زد استادان دوره مکتب اش می باشد و هنوز از او به عنوان الگوی موفق عرصه آموزش یاد می گردد. nنجیبه به دلیل لیاقت و شایستگی که در آن وقت از خود نشان داده بود، از طرف حکومت به بورسیه هند معرفی گردید. در آن وقت، یعنی در سال 1386 رهبری دولت افغانستان بخصوص وزارت تحصیلات عالی، تصمیم گرفته بود که اول های نمره های عمومی مکاتب پس از سپری کردن امتحان رقابت آزاد، مطابق سهمیه مشخص هر ولایت به بورسیه هندوستان معرفی گردد. نجیبه پس از موفقیت آموزن رقابتی به سطح ولایت دایکندی، موفق به دریافت بورسیه هندوستان می گردد. در سال 1387 در دانشگاه عثمانیه(Dar Nizam College Osmania )، عملا وارد درس می گردد. نجیبه پس از سه سال آموزش در رشته کمپیوتر ساینس با گرایش دیتابس، در ماه ثور سال 1390 به درجه لیسانس فارغ التحصیل می شود. nبدین ترتیب، او مدت سه سال را در کشور هندوستان، در رشته کمپیوتر ساینس تحصیل نمود و پس از گذشت 6 ماه فراغت اش در تاریخ 13/10/1390 در ریاست منابع بشری وزارت معدن و پطرولیم شامل وظیفه گردید. نجیبه مدت دو سال مطابق تخصص اش در مدیریت سوانح ریاست منابع بشری وزارت معدن و پطرولیم ایفای وظیفه کرد. مهمترین کار او الکترونیک ساختن سوانح و ایجاد دیتابس مدرن برای سیستم مدیریت منابع بشری این وزارت بود. او با استفاده از دانش و تجربه ای که در این زمینه حاصل کرده بود؛ دغدغه مدرن ساختن و الکترونیک ساختن بروکراسی به شدت کهنه و فرسوده این وزارت را در سر می پروراند. نجیبه بهار در همکاری با همکارانش موفق به ایجاد دیتابس برای مدیریت منابع بشری وزارت معادن گردید. چیزی که هنوز هم بخش عمده از وزارت خانه ها از فقدان آن رنج می برند و در قسمت مدیریت سوانح کارمندان شان با مشکلات جدی مواجه می باشند.nنجیبه بهار در جریان کار در وزارت معادن و پطرولیم، بار اول در امتحان رقابتی بورسیه استرالیا اشتراک می کند. آنگونه که خودش پیش از شهادت اش توصیف می کرد آزمون رقابتی این بورسیه را به شکل موفقانه سپری می کند. به دلیل تبعیض، فساد و انواع بیماری های که اداره افغانستان هنوز هم به آن گرفتار است؛ از بورسیه استرالیا باز می ماند. با آنهم عطش تحصیل فرو نمی شیند. نجیبه، یک سال بعد از آن، در بورسیه جاپان اشتراک می کند. از قول مادرش، نجیبه یک هفته به شکل شبانه روزی برای امتحان رقابتی بورسیه جاپان آمادگی می گیرد. به رغم کارشکنی ها که در اداره افغانستان مروج است؛ این بار اما موفق به دریافت بورسیه ماستری جاپان می گردد. nنجیبه بهار در سال 1393، وزارت معدن و پطرولیم را برای ادامه تحصیل به طرف جاپان ترک میکند. نجیبه در میزان 1393 درس های فوق لیسانس اش را در انستتیوت کامپیوتر کوبی (Kobe Institute of Computing) جاپان، آغاز می کند. مدت دو سال را در عین رشته با گرایش سیستم معلومات (Information System) ادامه میدهد. نجیبه تیزس ماستری اش را تحت عنوان (Integrated Miner’s Safety Monitoring System) یا «سیستم نظارتی مصونیت معادن» به شکل موفقانه دفاع، و در تاریخ 27 سنبله 1395 (17 سیپتامبر 2016) رسما به درجه فوق لیسانس/ماستری فارغ می گردد. در جریان تحصیل، نجیبه با استفاده از دانش و تخصص خود در عرصه کمپیوتر ساینس بخصوص در مورد سیستم های معلوماتی و ایجاد دیتابس، پیرامون چندین طرح دیتباس آنلاین در زمینه های مختلف کار کرده است. از جمله، او یک مطالعه موردی را در مورد یک طرح الکترونیک که در روندا پاسخ مثبت داده، انجام داده است.nنجیبه به محض اتمام تحصیلات فوق لیسانس و بازگشت به افغانستان، در اوایل میزان سال 1395 دوباره در وزارت معدن آغاز به کار می نماید. نجیبه پس از آن که از جاپان بر می گردد از سوی دوستان اش در بیرون از دولت، درخواست کار دریافت می کند. اما به دلیل تعهد رسمی به دولت افغانستان، در وزارت معدن و پطرولیم به کارش ادامه میدهد. زیرا، در آن زمان به آنعده کارمندان دولتی اجازه ادامه تحصیل از طریق بورسیه های دولتی داده می شد که تعهد کتبی مبنی بر اینکه پس از باذگشت از تحصیل مدت دو سال را به وزارت، وظیفه انجام میدهد، می داد. nنجیبه با تحمل همه مشکلات، نیت خدمت به مردم افغانستان را داشت. او می خواست در مدرنیزاسیون و الکترونیک ساختن بروکراسی فرسوده افغانستان که اولویت جدی کشور می باشد؛ مطابق تخصص و دانش تخنیکی که در این زمنیه داشت؛ نقش مهمی را ایفا کند. نجیبه فهم و باور اش این بود که با تکنالوژی مدرن می توان به اداره غیر فعال کشور، تحرک بخشید؛ پروسیجر ها و طرزالعمل ها را ساده ساخت. به کار ها رونق بشتر داد و بدین ترتیب مدیریت و گزارش دهی امور را آسان تر ساخت. در یک کلام، نجیبه بهار می خواست در قسمت «حکومت داری الکترونیک» نقش مهمی را ایفا نماید. نجیبه آرزوی های بسیار داشت. او می خواست تا سطح دکتری تحصیل نیز کند و ظرفیت و توانایی اش را در خدمت مردم و کشورش قرار دهد. این فرصت، از او برای همیش گرفته شد. nزندگی نجیبه بهار، یک بعد تراژیک و صفحه غم انگیز دیگر هم دارد. نجیبه در روزهای پیش از شهادت اش، مصروف تدارکات مراسم عروسی اش بود. اما تروریسم و خشونت امانش نداد و زندگی اش را بلعید. نجیبه بهار در روز دو شنبه، در 2 اسد 1396 در یک حادثه تروریستی انتحاری با 16 تن از کارمندان وزارت معدن به شهادت رسید. مراسم چهلم (مراسم اربعین) او در دوم عید قربان 1396، دقیق در روزی که مراسم عروسی اش قرار بود برگزار شود، در قریه زردنی، ولسوالی شهرستان ولایت دایکندی، برگزار شد.